Elk merk moet aan bepaalde regels voldoen wil de registratie geaccepteerd worden door een merkeninstantie. Een merk moet bijvoorbeeld beschikken over onderscheidend vermogen. Tekens die ieder onderscheidend vermogen missen dan wel de kwaliteiten van een product beschrijven, moeten worden geweigerd. Het Europese merkenbureau kijkt dan ook bij een merkaanvraag of er ergens in de talen in de EU, een beschrijvende betekenis aanwezig is. Zodra dat het geval is, is dat reden voor een weigering.
Engels, Spaans of Italiaans zijn voorbeelden van officiële talen in de EU. Maar wat als een merk niet in een officiële taal een betekenis heeft? Zo had een Duits bedrijf het merk Klötenköm ingediend als Europees merk voor alcoholische dranken, maar na onderzoek van de instantie bleek dat dit woord in het ‘Plattdeutsch’ een soort eierlikeur betekent: een beschrijvend woord dus voor alcoholische dranken.
Volgens de merkhouder, die de beslissing betwist en een verweer indiende, is Plattdeutsch maar een dialect dat door een handvol mensen wordt gesproken. Daar kan het Europese merkenbureau niet in meegaan: ook al is deze taal voor een groot deel vervangen door het normale Duits, er zijn nog genoeg mensen die Plattdeutsch spreken, vooral ouderen en op het platteland. Bovendien blijkt deze taal ook nog eens verwant te zijn aan het Fries. Conclusie: een beschrijvende betekenis, ook in een gedeelte van een land, is dus voldoende voor een weigering.