“Ze doen wat ze altijd doen: andere merken kopiëren.” De CEO van het Tequila 512 heeft het niet zo op de Kardashians in het algemeen en op zus Kendall Jenner in het bijzonder. Oorzaak is Kendall’s nieuwe tequilamerk, Tequila 818. Nou ja, nieuw… Volgens Tequila 512 is het meer een slechte kopie.
Het idee achter de naam zou zijn gekopieerd (512 is de postcode van de Austin, Texas, 818 die van San Fernando Valley, Los Angeles, allebei met een prominente 1 in het midden), de vormgeving (zwarte blokletters op een rechtopstaande gele rechthoek) en zelfs de herkomst (dezelfde distilleerderij in Mexico). “Uit alle mogelijke namen en uit alle mogelijke vormen en kleuren kozen ze dit?” Dat lijkt Tequila 512 geen toeval.
In dit geval lijkt toeval inderdaad wel erg toevallig. Maar als het geen toeval is, wat dan? Brutale namaak? Inspiratie die net iets te ver is gegaan? Aanhaken bij een stijl of een trend? Cryptomnesie (vergeten dat je iets gezien, gelezen of gehoord hebt en daarna denken dat je het zelf bedacht hebt)?
Verschillen?
Waarschijnlijk zullen we het nooit weten, maar bij een merkenjurist komt bij zo’n geschil meteen de beruchte Leer van de 7 Verschillen bovendrijven. Een hardleerse theorie over hoe je iets zou kunnen kopiëren zonder in juridische problemen te komen. De Leer van de 7 Verschillen is de desinformatie, het waanidee, het nepnieuws van het merkenrecht. Een hardnekkig misverstand en daarom goed om weer eens te bespreken.
Niemand weet waar de mythe van de 7 verschillen vandaan komt, maar hij duikt met grote regelmaat op. Soms als slecht advies (‘zorg dat er minstens 7 verschillen zijn’), maar meestal als verdediging (‘er zijn gewoon 7 verschillen hoor’).
Overeenkomsten!
Bij de tequila-merken kun je moeilijk zeggen dat de merken niet op elkaar lijken en de verdediging zal zich in zo’n zaak dan ook graag richten op de verschillen. En hoe fijn zou het dan zijn als er een simpele optelsom van verschillen zou zijn (‘sorry, het zijn er maar 6’).
Maar helaas werkt het niet zo in het merkenrecht. Verschillen tellen is onzin. In het merkenrecht (net als in het auteursrecht) gaat het namelijk niet om de verschillen, maar juist om de overeenkomsten. Er is sprake van inbreuk als er door de overeenkomsten gevaar voor verwarring kan ontstaan. En twee merken kunnen heel goed verwarringwekkend overeenstemmen, ook al zijn er 717 verschillen. Waar de grens ligt tussen wat nog net wel mag en wat net niet meer mag, moet dan ook van geval tot geval worden vastgesteld. En die grens is nooit een scherpe lijn. Hoogstens een scherpe lijn na een paar flinke shots tequila.
